абылайша — зат. Киіз үйдің бір түрі, қос; керегесі болмайды, тіккенде уығы жерге қадалып, шаңыраққа шаншылады да, есігі киізбен жабылады. Абылайша алыс жерге көшкенде не ұзақ жорыққа шыққанда қолданылған. Абылай хан әскерлерінің жортуыл кезіндегі киіз… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шеру — зат. 1. Бір елдің қарулы әскері, қалың қол. 2. Жортуыл, аттаныс, салтанатты көш … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шеру — (Талд.) мың кісілік әскер, мың кісілік қол. Бұл сөздің қазақ жерінің өзге өңірінде дәл осы мағынасы сақталмаған. «Шеру» дегеніміздің әдеби тілімізде жорық, аттаныс, жортуыл секілді мәнге ие екені мәлім … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
алмауыт — зат. Алыс жолға, жорық жортуылға мінілетін арқалы ат. Қазанаттың түрлеріне тұлпар, арғымақ, а л м а у ы т, сәйгүлік сияқты асыл тұқымдылары жатады (Қаз. этнография., 2, 518). Темекі шегіп отырып, өзін өзі а л м а у ы т мінген ермауыттай сезініп,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сойылгерлік — сын. Сойылды жақсы соға білушілік, сойылшылық. Жас кезінде жортуылға, жаугершілікке көп жүрген, төселімді с о й ы л г е р л і г ім е н даңқы шыққан еді (Ғ.Біләл, Ғасырлық., 174) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
төбетоп — зат. Елді билеп төстеуші топ. Импералистік реакция, ең алдымен АҚШ тың билеп төстеуші т ө б е т о б ы өзінің агрессияшыл саясатымен адамзатты ядролық апат шегіне итермелеуде (Лен. жас, 16.06.1983, 2). Мұндай кездейсоқ «жортуыл» Англиядағы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шалбас — сын. Ақшыл, сұр. Үйір басы – енгезердей салқы төс ш а л б а с теке жортуыл шабыста оза шауып, үйірдің алдын бастап отырады (С.Елубаев, Ойсыл қара, 73) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі